پارس کردن سگ یک رفتار طبیعی است، اما پارس کردن بیش از حد می‌تواند آزاردهنده باشد. خوشبختانه، با صبر و حوصله و به کارگیری روش‌های صحیح، می‌توانید به سگ خود آموزش دهید که کمتر پارس کند. در این مقاله، 12 نکته مهم برای ترک دادن و جلوگیری از پارس سگ را بررسی خواهیم کرد:

• ✅نادیده گرفتن پارس‌های جلب توجه: اگر سگ شما برای جلب توجه پارس می‌کند، او را نادیده بگیرید. به او نگاه نکنید، با او صحبت نکنید و او را لمس نکنید. وقتی ساکت شد، به او توجه نشان دهید.
• ✅آموزش دستور “ساکت”: به سگ خود دستور “ساکت” را آموزش دهید. ابتدا او را تحریک به پارس کنید (مثلاً با زنگ زدن به در). سپس، وقتی پارس کرد، بگویید “ساکت” و یک تشویقی خوشمزه به او بدهید. این کار را تکرار کنید تا سگ شما یاد بگیرد که دستور “ساکت” به معنای قطع کردن پارس است.
• ✅حذف محرک‌های پارس: سعی کنید محرک‌هایی که باعث پارس کردن سگ شما می‌شوند را حذف کنید. مثلا اگر سگ شما با دیدن افراد یا حیوانات از پنجره پارس می‌کند، پنجره را بپوشانید یا او را به اتاق دیگری منتقل کنید.
• ✅بهره‌گیری از اسباب‌بازی‌های فکری: اسباب‌بازی‌های فکری می‌توانند سگ شما را برای مدت طولانی سرگرم کنند و از پارس کردن او جلوگیری کنند.
• ✅صبر و حوصله: آموزش پارس نکردن به سگ زمان می‌برد. صبور باشید و به طور مداوم از روش‌های آموزشی استفاده کنید.
• ✅تشویق رفتار خوب: وقتی سگ شما ساکت است، او را تشویق کنید. به او جایزه بدهید و با او بازی کنید.
• ✅جلوگیری از تنبیه: تنبیه کردن سگ برای پارس کردن، معمولاً نتیجه معکوس می‌دهد و باعث می‌شود که او بیشتر پارس کند. به جای تنبیه، از روش‌های تشویقی استفاده کنید.
• ✅بررسی مشکلات پزشکی: در برخی موارد، پارس کردن بیش از حد ممکن است ناشی از یک مشکل پزشکی باشد. اگر نگران هستید، با دامپزشک خود مشورت کنید.
• ✅ایجاد محیط آرام: سعی کنید محیطی آرام و بدون استرس برای سگ خود ایجاد کنید. صداهای بلند و محیط‌های پرهیاهو می‌توانند باعث پارس کردن سگ شوند.

با تمرین و تداوم، می‌توانید به سگ خود آموزش دهید که کمتر پارس کند و از آرامش بیشتری در کنار او لذت ببرید.

12 نکته کلیدی برای آموزش پارس نکردن به سگ

1. شناسایی علت پارس کردن

اولین قدم برای حل مشکل پارس کردن، فهمیدن دلیل آن است.آیا سگ شما از ترس، اضطراب، هیجان، boredom (بی‌حوصلگی)، محافظت از قلمرو یا جلب توجه پارس می‌کند؟تشخیص علت، راه حل مناسب را مشخص می‌کند.مثلا اگر سگ شما هنگام دیدن افراد یا سگ‌های دیگر از پنجره پارس می‌کند، این می‌تواند نشانه‌ای از محافظت از قلمرو باشد.اگر وقتی شما خانه را ترک می‌کنید پارس می‌کند، احتمالاً دچار اضطراب جدایی است.حتی می‌توانید یک دفترچه یادداشت تهیه کنید و هر بار که سگ شما پارس می‌کند، زمان، مکان و علت احتمالی آن را ثبت کنید.

این کار به مرور زمان، به شما دیدگاه بهتری از الگوهای رفتاری سگتان می‌دهد.

مشورت با یک مربی سگ یا دامپزشک رفتاری نیز می‌تواند در شناسایی علت دقیق پارس کردن بسیار مفید باشد، مخصوصا اگر در تشخیص علت مشکل دارید.صبور باشید و به دنبال کشف دلایل اصلی رفتار سگ خود باشید.

2. آموزش فرمان “ساکت”

آموزش فرمان “ساکت” یک ابزار قدرتمند برای کنترل پارس کردن سگ است.این فرمان به سگ شما می‌آموزد که وقتی شما دستور می‌دهید، از پارس کردن دست بکشد.برای شروع، زمانی که سگ شما در حال پارس کردن است، یک خوراکی خوشمزه را در مقابل بینی او بگیرید.به احتمال زیاد، سگ شما برای لحظه‌ای از پارس کردن دست می‌کشد تا بوی خوراکی را استشمام کند.در همان لحظه که سگ شما ساکت است، کلمه “ساکت” را به وضوح بیان کنید و بلافاصله خوراکی را به او بدهید.این کار را چندین بار تکرار کنید تا سگ شما ارتباط بین کلمه “ساکت” و دریافت جایزه را یاد بگیرد.

به تدریج، سعی کنید قبل از نشان دادن خوراکی، فرمان “ساکت” را بدهید.اگر سگ شما بعد از گفتن فرمان ساکت شد، بلافاصله جایزه را به او بدهید.اگر ساکت نشد، دوباره خوراکی را نشان دهید و تکرار کنید.تمرین‌های کوتاه و مکرر در طول روز بسیار موثرتر از تمرین‌های طولانی و نادر هستند.سعی کنید روزانه چندین بار این تمرین را انجام دهید.از تقویت مثبت (دادن جایزه و تشویق) برای تشویق سگ خود استفاده کنید.از تنبیه یا فریاد زدن خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند باعث ترس و اضطراب در سگ شما شود و مشکل پارس کردن را بدتر کند.

3. حذف محرک ها

اگر می‌دانید چه چیزی باعث پارس کردن سگ شما می‌شود، سعی کنید آن محرک‌ها را تا حد امکان حذف کنید.مثلا اگر سگ شما هنگام دیدن افراد یا سگ‌های دیگر از پنجره پارس می‌کند، پرده‌ها را بکشید یا پنجره را با برچسب مات بپوشانید.اگر سگ شما در حین پیاده‌روی با دیدن سگ‌های دیگر پارس می‌کند، مسیر خود را تغییر دهید یا در ساعات خلوت‌تری پیاده‌روی کنید.حذف محرک‌ها به طور کامل ممکن است امکان‌پذیر نباشد، اما کاهش تماس سگ شما با آنها می‌تواند به کاهش پارس کردن او کمک کند.

علاوه بر حذف محرک‌ها، می‌توانید سعی کنید حساسیت زدایی تدریجی را انجام دهید.به این معنی که به آرامی سگ خود را در معرض محرک قرار دهید و او را با خوراکی تشویق کنید تا احساس مثبتی نسبت به آن محرک پیدا کند.مثلا اگر سگ شما از صدای زنگ در پارس می‌کند، ابتدا صدای زنگ در را با صدای بسیار کم پخش کنید و به سگ خود جایزه بدهید.به تدریج صدای زنگ در را بیشتر کنید و همچنان به سگ خود جایزه بدهید.هدف این است که سگ شما یاد بگیرد که صدای زنگ در را با یک تجربه مثبت (دریافت جایزه) مرتبط کند، نه با یک تجربه منفی (ترس یا اضطراب).

این روش نیاز به صبر و حوصله زیادی دارد، اما می‌تواند بسیار موثر باشد.

4. آموزش تمرینات اطاعت

برای آموزش تمرینات اطاعت، از تقویت مثبت استفاده کنید.هر بار که سگ شما به درستی به یک دستور پاسخ می‌دهد، او را با خوراکی تشویق کنید و او را تحسین کنید.تمرینات اطاعت را در محیط‌های مختلف و با حضور محرک‌های مختلف انجام دهید تا سگ شما یاد بگیرد که در هر شرایطی به دستورات شما پاسخ دهد.در ضمن، آموزش “تمرکز” (Focus) می‌تواند بسیار مفید باشد.این تمرین به سگ شما می‌آموزد که به شما نگاه کند و توجه خود را به شما معطوف کند، حتی در حضور محرک‌ها.برای آموزش تمرکز، یک خوراکی را در مقابل بینی سگ خود بگیرید و به چشمان او نگاه کنید.

وقتی سگ شما به چشمان شما نگاه کرد، کلمه “تمرکز” را بیان کنید و بلافاصله خوراکی را به او بدهید.

این تمرین را چندین بار تکرار کنید تا سگ شما ارتباط بین کلمه “تمرکز” و نگاه کردن به شما را یاد بگیرد.هنگامی که سگ شما تمرینات اطاعت را به خوبی یاد گرفت، می‌توانید از آنها برای منحرف کردن توجه او از محرک‌هایی که باعث پارس کردن می‌شوند استفاده کنید.

5. تامین نیازهای فیزیکی و ذهنی

پیاده‌روی‌های روزانه، بازی‌های fetch (بیار و ببر)، آموزش ترفندها و پازل‌های فکری می‌توانند به تخلیه انرژی سگ شما و کاهش پارس کردن او کمک کنند.اگر سگ شما انرژی زیادی دارد و به اندازه کافی فعالیت نمی‌کند، ممکن است از فرط بی‌حوصلگی و frustration (ناامیدی) شروع به پارس کردن کند.نژادهای مختلف سگ نیازهای متفاوتی دارند.نژادهای پرانرژی مانند بوردر کالی و هاسکی به فعالیت بدنی و ذهنی بیشتری نسبت به نژادهای کم انرژی مانند بولداگ نیاز دارند.علاوه بر فعالیت‌های فیزیکی، فعالیت‌های ذهنی نیز برای سلامت و شادابی سگ شما ضروری هستند.

پازل‌های فکری، آموزش ترفندها و بازی‌های بویایی می‌توانند به تحریک ذهن سگ شما و کاهش boredom (بی‌حوصلگی) او کمک کنند.

در ضمن، تعامل اجتماعی با سگ‌های دیگر و انسان‌ها نیز برای سلامت روان سگ شما مهم است. با تامین نیازهای فیزیکی و ذهنی سگ خود، می‌توانید احتمال پارس کردن او را به دلیل boredom (بی‌حوصلگی) و frustration (ناامیدی) کاهش دهید.

6. نادیده گرفتن پارس کردن برای جلب توجه

اگر سگ شما برای جلب توجه شما پارس می‌کند، نادیده گرفتن او می‌تواند موثر باشد.وقتی سگ شما پارس می‌کند، به او نگاه نکنید، با او صحبت نکنید و به او دست نزنید.تا زمانی که سگ شما ساکت شود، به او توجه نکنید.وقتی سگ شما ساکت شد، بلافاصله او را تشویق کنید و به او توجه نشان دهید.این کار به سگ شما می‌آموزد که پارس کردن راهی برای جلب توجه شما نیست.این روش ممکن است در ابتدا سخت باشد، زیرا سگ شما ممکن است بیشتر پارس کند تا توجه شما را جلب کند.

اما باید ثابت قدم باشید و تا زمانی که سگ شما ساکت نشود، به او توجه نکنید.

اگر سگ شما به طور مداوم برای جلب توجه پارس می‌کند، ممکن است لازم باشد روش‌های دیگری را نیز امتحان کنید، مانند آموزش تمرینات اطاعت یا تامین نیازهای فیزیکی و ذهنی او.بازی کردن با سگ، نوازش کردن او و صحبت کردن با او می‌تواند به او کمک کند تا احساس کند که مورد توجه شما قرار دارد و نیازی به پارس کردن برای جلب توجه شما نیست.

7. بهره‌گیری از صداهای بازدارنده

برخی از صداهای بازدارنده مانند اسپری آب یا صدای “شیش” می‌توانند به توقف موقت پارس کردن سگ کمک کنند.با این حال، بهره‌گیری از این روش‌ها باید با دقت انجام شود و نباید به عنوان یک راه حل بلند مدت در نظر گرفته شود.صداهای بازدارنده فقط باید برای متوقف کردن فوری پارس کردن استفاده شوند و نباید به عنوان یک تنبیه مورد استفاده قرار گیرند.اگر از اسپری آب استفاده می‌کنید، فقط یک اسپری کوتاه به سمت سگ خود بپاشید و بلافاصله بعد از متوقف شدن پارس کردن، او را تشویق کنید.اگر از صدای “شیش” استفاده می‌کنید، صدای “شیش” را با صدای بلند و قاطع بیان کنید و بلافاصله بعد از متوقف شدن پارس کردن، سگ خود را تشویق کنید.

استفاده بیش از حد از صداهای بازدارنده می‌تواند باعث ترس و اضطراب در سگ شما شود و مشکل پارس کردن را بدتر کند.

در ضمن، ممکن است سگ شما به مرور زمان به صداهای بازدارنده عادت کند و دیگر به آنها پاسخ ندهد.پس، بهره‌گیری از صداهای بازدارنده باید با احتیاط انجام شود و باید به عنوان یک ابزار مکمل در کنار سایر روش‌های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

8. مشاوره با متخصص

اگر با وجود تلاش‌های شما، مشکل پارس کردن سگ شما حل نشد، با یک مربی سگ یا دامپزشک رفتاری مشورت کنید. آنها می‌توانند به شما در شناسایی علت دقیق پارس کردن و طراحی یک برنامه آموزشی موثر کمک کنند. یک مربی سگ می‌تواند به شما در آموزش تمرینات اطاعت و حل مشکلات رفتاری سگ کمک کند. یک دامپزشک رفتاری می‌تواند در صورت لزوم داروهایی را برای کاهش اضطراب و استرس سگ شما تجویز کند. انتخاب یک مربی سگ یا دامپزشک رفتاری با تجربه و دارای صلاحیت بسیار مهم است. قبل از شروع هرگونه برنامه آموزشی یا دارویی، با مربی سگ یا دامپزشک رفتاری خود در مورد اهداف و انتظارات خود صحبت کنید. مشاوره با متخصص می‌تواند به شما در حل مشکل پارس کردن سگ شما و بهبود کیفیت زندگی او کمک کند.

9. بهره‌گیری از گردنبند ضد پارس (با احتیاط)

گردنبندهای ضد پارس دستگاه‌هایی هستند که هنگام پارس کردن سگ، یک محرک ناخوشایند مانند شوک الکتریکی، اسپری سیترونلا یا ارتعاش ایجاد می‌کنند. بهره‌گیری از این گردنبندها بحث برانگیز است و باید با احتیاط و تنها تحت نظر یک متخصص استفاده شوند. بسیاری از متخصصان معتقدند که گردنبندهای ضد پارس می‌توانند باعث ترس، اضطراب و استرس در سگ شوند و مشکلات رفتاری دیگری را ایجاد کنند. اگر تصمیم به بهره‌گیری از گردنبند ضد پارس دارید، حتماً قبل از آن با یک مربی سگ یا دامپزشک رفتاری مشورت کنید. گردنبند را فقط در مواقعی که سگ شما بیش از حد پارس می‌کند استفاده کنید و آن را به طور مداوم بر گردن او قرار ندهید. همیشه بعد از بهره‌گیری از گردنبند، سگ خود را تشویق کنید و به او محبت نشان دهید.

10. صبور باشید و مداومت داشته باشید

آموزش پارس نکردن به سگ زمان می‌برد و نیاز به صبر و مداومت دارد.انتظار نداشته باشید که سگ شما یک شبه یاد بگیرد.به طور منظم و پیوسته تمرین کنید و از روش‌های مثبت و تشویقی استفاده کنید.اگر سگ شما یک روز خوب عمل نکرد، ناامید نشوید و دوباره تلاش کنید.مهم‌ترین چیز این است که ثابت قدم باشید و به سگ خود نشان دهید که شما از او چه انتظاری دارید.سعی کنید با سگ خود همدلی کنید و درک کنید که چرا او پارس می‌کند.با صبر و حوصله و مداومت، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا پارس کردن را کنترل کند و یک همراه آرام و خوشحال باشد.

از جشن گرفتن موفقیت‌های کوچک غافل نشوید.

هر بار که سگ شما یک قدم به جلو برمی‌دارد، او را تشویق کنید و به او نشان دهید که به پیشرفت او افتخار می‌کنید.این کار به سگ شما انگیزه می‌دهد تا به تلاش خود ادامه دهد و به هدف خود برسد.

11. مراقبت های پزشکی

گاهی اوقات، پارس کردن بیش از حد می‌تواند ناشی از یک مشکل پزشکی باشد.اگر سگ شما به طور ناگهانی شروع به پارس کردن بیش از حد کرده است یا علائم دیگری مانند لرزش، بی حالی یا از دست دادن اشتها دارد، با دامپزشک خود تماس بگیرید.برخی از شرایط پزشکی که میتوانند باعث پارس کردن شوند عبارتند از درد، عفونت، مشکلات تیروئید و اختلالات شناختی.دامپزشک شما می‌تواند یک معاینه فیزیکی انجام دهد و آزمایشاتی را برای تشخیص علت پارس کردن سگ شما انجام دهد.اگر یک مشکل پزشکی باعث پارس کردن سگ شما شود، درمان آن مشکل می‌تواند به کاهش یا توقف پارس کردن کمک کند.

حتی اگر سگ شما هیچ علامت دیگری نداشته باشد، ایده خوبی است که به طور منظم به دامپزشک خود مراجعه کنید تا سلامت او را بررسی کنید.

تشخیص زودهنگام مشکلات پزشکی می‌تواند به جلوگیری از جدی تر شدن آنها و بهبود کیفیت زندگی سگ شما کمک کند.مراقبت های پزشکی منظم بخشی ضروری از مراقبت از سگ شما است.

12. مدیریت اضطراب جدایی

اگر سگ شما هنگام تنها ماندن در خانه پارس می‌کند، ممکن است دچار اضطراب جدایی باشد.اضطراب جدایی یک بیماری جدی است که می‌تواند باعث استرس و ناراحتی زیادی در سگ شما شود.علائم اضطراب جدایی عبارتند از پارس کردن، ناله کردن، جویدن وسایل، خراشیدن درها و پنجره ها، و ادرار یا مدفوع در خانه.اگر فکر می کنید سگ شما دچار اضطراب جدایی است، با یک دامپزشک رفتاری مشورت کنید.آنها میتوانند به شما در تشخیص و درمان اضطراب جدایی کمک کنند.برخی از راهکارهای درمانی برای اضطراب جدایی عبارتند از آموزش ضد شرطی سازی، حساسیت زدایی، و بهره‌گیری از داروها.

آموزش ضد شرطی سازی شامل تغییر احساس سگ شما نسبت به تنها ماندن در خانه است.

مثلا می‌توانید هر بار که خانه را ترک می کنید، یک خوراکی خوشمزه به سگ خود بدهید.حساسیت زدایی شامل به تدریج افزایش مدت زمانی است که سگ شما در خانه تنها می ماند.داروها میتوانند به کاهش اضطراب و استرس سگ شما کمک کنند و به او در یادگیری مهارت های جدید کمک کنند.