چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه احساسات خود را پنهان میکنند؟
پنهان کردن احساسات در روابط عاشقانه، رفتاری است که متاسفانه رایج است و میتواند منجر به ایجاد فاصله، سوء تفاهم و ناکامی در رابطه شود. دلایل متعددی برای این پنهانکاری وجود دارد که در این مقاله به بررسی 17 مورد از مهمترین آنها میپردازیم:
چرا بعضی افراد احساسات خود را در روابط عاشقانه پنهان میکنند؟
ترس از آسیب پذیری
یکی از رایجترین دلایل پنهان کردن احساسات، ترس از آسیبپذیری است.وقتی احساسات خود را ابراز میکنیم، خودمان را در معرض قضاوت، طرد شدن یا حتی سوء استفاده قرار میدهیم.افرادی که در گذشته تجربههای دردناکی در روابط داشتهاند، بیشتر مستعد پنهان کردن احساسات خود هستند تا از تکرار آن تجربهها جلوگیری کنند.ترس از اینکه طرف مقابل از احساسات آنها سوء استفاده کند، میتواند مانع از بیان صریح و با صداقت احساسات شود.گاهی اوقات، این ترس ناخودآگاه است و فرد حتی متوجه نمیشود که چرا از ابراز احساسات خود اجتناب میکند.
این ترس میتواند ریشه در دوران کودکی و نحوه برخورد والدین با ابراز احساسات کودک داشته باشد.
برای غلبه بر این ترس، شناخت آن و پذیرش آسیب پذیری به عنوان بخشی از انسان بودن ضروری است.تمرین ابراز احساسات در محیطهای امن و با افراد مورد اعتماد میتواند به تدریج این ترس را کاهش دهد.
عدم اعتماد به نفس
کمبود اعتماد به نفس نیز میتواند باعث شود افراد احساسات خود را پنهان کنند.آنها ممکن است باور داشته باشند که شایسته عشق نیستند یا اینکه احساساتشان برای طرف مقابل ارزشی ندارد.این افراد اغلب نگران هستند که اگر احساسات واقعی خود را نشان دهند، طرف مقابل آنها را دوست نخواهد داشت.عدم اعتماد به نفس میتواند منجر به خودسانسوری شود، یعنی فرد قبل از اینکه حرفی بزند یا احساسی را بروز دهد، آن را سانسور میکند.آنها ممکن است سعی کنند خود را فردی قوی و مستقل نشان دهند تا از آسیبپذیر به نظر رسیدن اجتناب کنند.
این افراد نیاز دارند تا روی افزایش اعتماد به نفس خود کار کنند و باور داشته باشند که شایسته عشق و احترام هستند.
مشاوره و رواندرمانی میتواند در این زمینه بسیار موثر باشد.تمرین خوددوستی و پذیرش نقاط ضعف و قوت نیز به افزایش اعتماد به نفس کمک میکند.
ترس از درگیری
برخی افراد برای جلوگیری از درگیری و بحث، احساسات خود را پنهان میکنند. آنها ممکن است فکر کنند که ابراز احساسات منفی مانند ناراحتی یا خشم، منجر به دعوا و تنش میشود. این افراد اغلب سعی میکنند با سکوت یا انکار احساسات خود، صلح و آرامش را حفظ کنند. اما این روش در بلندمدت مخرب است و میتواند منجر به انباشت احساسات و انفجار آنها شود. آنها باید یاد بگیرند که چگونه به طور سالم و سازنده احساسات خود را ابراز کنند. آموزش مهارتهای ارتباطی و حل مسئله میتواند به آنها در این زمینه کمک کند. در ضمن، باید بدانند درگیری و اختلاف نظر بخشی طبیعی از هر رابطه است و نباید از آن ترسید. هدف باید حل مشکلات به طور سازنده و با احترام متقابل باشد.
روز بخیر. این مطلب رو خوندم و حسابی توی ذوقم خورد. همون اولم که دارم تو سایت میچرخم دیدم یه عالمه مطلب دیگه هم هست که توی هیچ سایت فارسی دیگه ای ندیده بودم. حالا دیگه وقت ندارم همه رو بخونم ولی تا آخر هفته حتما میام سراغ بقیه مطالب.
یادم میاد یه دوره سه ماهه با دوستم رابطه داشتیم و من همیشه حسمو قایم می کردم. دقیقا همین ترس از آسیب پذیری که توی مطلب گفتید. می ترسیدم اگه بگم دوستش دارم فکر کنه دارم غلط می کنم یا دارم زیاد از حد احساسی می شم. آخرشم رابطمون خراب شد. بعدا فهمیدم اگه یکم شجاعت به خرج داده بودم شاید چیز دیگه ای می شد.
خوشحال می شم اگه باز هم در مورد این موضوع بنویسید مخصوصا بخش مربوط به راه های درمانش. اینکه آدم چطور می تونه این ترس از ابراز احساسات رو کنار بذاره. راستی بد نیست یه مطلب هم بذارید درباره نحوه برخورد با طرف مقابل وقتی یکی داره احساساتش رو پنهان می کنه.
حالا که فکر می کنم می بینم خیلی ها این مشکل رو دارن. شما هم اگه توی رابطه ای چنین چیزی رو تجربه کردید یا راه حلی دارید خوبه بگید شاید به درد بقیه هم بخوره.