به خاطر داشته باشید که تشخیص و درمان قطعی بیماری ها تنها توسط دامپزشک امکان پذیر است. اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفا جهت آگاهی رسانی بوده و نباید به عنوان جایگزینی برای مراجعه به دامپزشک تلقی شود. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرعادی در گربه خود، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

• ✅

  1. رینگ ورم (قارچ پوستی):

  رینگ ورم یک عفونت قارچی بسیار مسری است که می‌تواند از طریق تماس مستقیم با حیوان آلوده، وسایل آلوده (مانند برس، اسباب بازی) یا خاک آلوده منتقل شود. علائم آن شامل ضایعات پوستی دایره ای شکل، خارش و ریزش مو است. درمان شامل بهره‌گیری از داروهای ضد قارچ موضعی یا خوراکی تحت نظر دامپزشک است.
• ✅

  2. پان لکوپنی (FPV یا دیستمپر گربه):

  این بیماری ویروسی بسیار مسری و کشنده، به ویژه در بچه گربه ها، از طریق تماس مستقیم با حیوان آلوده یا محیط آلوده منتقل می شود. علائم آن شامل تب، بی اشتهایی، استفراغ، اسهال خونی و کم آبی بدن است. واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از این بیماری است. درمان شامل مراقبت های حمایتی و داروهای ضد ویروسی (در صورت امکان) است.
• ✅

  3. کلسی ویروس گربه (FCV):

  این ویروس باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می شود و از طریق تماس مستقیم با حیوان آلوده یا قطرات تنفسی منتقل می شود. علائم آن شامل عطسه، سرفه، آبریزش بینی، زخم دهان و تب است. واکسیناسیون می‌تواند شدت بیماری را کاهش دهد. درمان شامل مراقبت های حمایتی، آنتی بیوتیک ها (در صورت عفونت ثانویه باکتریایی) و داروهای ضد ویروسی (در موارد شدید) است.
• ✅

  4. هرپس ویروس گربه (FHV-1):

  این ویروس نیز باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می شود و از طریق تماس مستقیم با حیوان آلوده یا قطرات تنفسی منتقل می شود. علائم آن شبیه به کلسی ویروس است، اما اغلب با زخم های قرنیه نیز همراه است. واکسیناسیون می‌تواند شدت بیماری را کاهش دهد. درمان شامل مراقبت های حمایتی، داروهای ضد ویروسی موضعی (برای زخم های قرنیه) و داروهای ضد ویروسی خوراکی (در موارد شدید) است.
• ✅

  5. ویروس نقص ایمنی گربه (FIV):

  این ویروس سیستم ایمنی گربه را تضعیف می کند و باعث می شود گربه مستعد ابتلا به بیماری های مختلف شود. از طریق گاز گرفتگی منتقل می شود. علائم آن متنوع است و ممکن است شامل تب، بی اشتهایی، تورم غدد لنفاوی و عفونت های مکرر باشد. هیچ درمانی برای FIV وجود ندارد، اما با مراقبت های حمایتی می توان طول عمر گربه را افزایش داد.
• ✅

  6. ویروس لوسمی گربه (FeLV):

  این ویروس نیز سیستم ایمنی گربه را تضعیف می کند و می‌تواند باعث سرطان خون (لوسمی) و سایر بیماری ها شود. از طریق تماس مستقیم با بزاق، ترشحات بینی و ادرار گربه آلوده منتقل می شود. علائم آن متنوع است و ممکن است شامل تب، بی اشتهایی، تورم غدد لنفاوی و کم خونی باشد. واکسیناسیون می‌تواند از ابتلا به FeLV جلوگیری کند. هیچ درمانی برای FeLV وجود ندارد، اما با مراقبت های حمایتی می توان طول عمر گربه را افزایش داد.
• ✅

  7. توکسوپلاسموز:

  این عفونت انگلی می‌تواند هم گربه ها و هم انسان ها را تحت تاثیر قرار دهد. گربه ها معمولاً از طریق خوردن گوشت خام یا شکار جوندگان آلوده می شوند. انسان ها میتوانند از طریق تماس با مدفوع گربه آلوده یا خوردن گوشت نیم پز آلوده به این انگل مبتلا شوند. در گربه ها، توکسوپلاسموز اغلب بدون علامت است، اما می‌تواند باعث تب، بی اشتهایی و بیماری های عصبی شود. درمان شامل بهره‌گیری از آنتی بیوتیک ها است.

نکته 1:

واکسیناسیون منظم گربه ها علیه بیماری های ویروسی مانند پان لکوپنی، کلسی ویروس و هرپس ویروس بسیار مهم است.

نکته 2:

عقیم کردن گربه ها می‌تواند از انتقال FIV و FeLV از طریق مبارزه و گاز گرفتگی جلوگیری کند.

نکته 3:

حفظ بهداشت محیط گربه، شامل تمیز نگه داشتن جعبه خاک، ظرف غذا و آب، به کاهش خطر ابتلا به بیماری ها کمک می کند.

نکته 4:

تغذیه گربه با غذای با کیفیت و متعادل به تقویت سیستم ایمنی بدن او کمک می کند.

نکته 5:

معاینات منظم دامپزشکی به تشخیص زودهنگام بیماری ها و درمان به موقع آنها کمک می کند.

نکته 6:

جلوگیری از خروج گربه از خانه، خطر ابتلا به بیماری های مسری را کاهش می دهد.

نکته 7:

اگر گربه جدیدی را به خانه می آورید، قبل از معرفی او به سایر گربه های خود، او را قرنطینه کنید.

نکته 8:

در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرعادی در گربه خود، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

نکته 9:

از دادن داروهای انسانی به گربه خود خودداری کنید، زیرا ممکن است برای او سمی باشند.

نکته 10:

به طور مرتب گربه خود را از نظر انگل های خارجی مانند کک و کنه بررسی کنید و در صورت لزوم از داروهای ضد انگل استفاده کنید.

نکته 11:

از خرید گربه از فروشگاه های غیرمجاز یا پرورش دهندگان غیرمسئول خودداری کنید.

نکته 12:

از دست زدن به گربه های ولگرد خودداری کنید، زیرا ممکن است ناقل بیماری باشند.

نکته 13:

پس از دست زدن به گربه ها یا جعبه خاک آنها، دست های خود را به طور کامل بشویید.

نکته 14:

زنان باردار باید از تماس با مدفوع گربه ها خودداری کنند تا از ابتلا به توکسوپلاسموز جلوگیری شود.

نکته 15:

از دادن گوشت خام یا نیم پز به گربه خود خودداری کنید تا از ابتلا به توکسوپلاسموز و سایر بیماری ها جلوگیری شود.

نکته 16:

اطلاعات خود را در مورد بیماری های گربه ها به روز نگه دارید و از دامپزشک خود در مورد راه های پیشگیری و درمان بیماری ها سوال کنید.

۱۶ نکته درباره ۷ عفونت خطرناک گربه و درمان آنها (روش انتقال و پیشگیری)

۱. پان لوکوپنی گربه (Feline Panleukopenia)

پان لوکوپنی که به دیستمپر گربه نیز معروف است، یک بیماری ویروسی بسیار مسری و اغلب کشنده است که گربه‌ها را درگیر می‌کند. این بیماری به سلول‌های در حال تقسیم سریع مانند سلول‌های مغز استخوان، روده و بافت‌های جنینی حمله می‌کند. روش انتقال: تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، مدفوع، استفراغ و ترشحات بدن آنها، همچنین از طریق اشیاء آلوده مانند ظروف غذا و آب، جعبه خاک و لباس. علائم: تب، بی‌اشتهایی، بی‌حالی، استفراغ، اسهال خونی، کم آبی بدن و مرگ ناگهانی. درمان: درمان حمایتی شامل مایع درمانی، داروهای ضد تهوع، آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های ثانویه و انتقال خون در موارد شدید. پیشگیری: واکسیناسیون منظم مهمترین روش پیشگیری است. توله گربه‌ها باید در سنین پایین واکسینه شوند و سپس واکسن یادآور دریافت کنند.

۲. کلسی ویروس گربه (Feline Calicivirus – FCV)

کلسی ویروس یکی از عوامل اصلی بیماری تنفسی فوقانی در گربه‌ها است. این ویروس بسیار مسری است و می‌تواند باعث طیف گسترده‌ای از علائم شود. روش انتقال: از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، ترشحات بینی و دهان آنها، همچنین از طریق اشیاء آلوده مانند ظروف غذا و آب، جعبه خاک و لباس. علائم: عطسه، آبریزش بینی، آبریزش چشم، زخم‌های دهان و زبان، لنگش و تب. درمان: درمان حمایتی شامل مراقبت‌های تسکینی برای تسکین علائم، مایع درمانی در صورت کم آبی بدن، و آنتی بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه. پیشگیری: واکسیناسیون منظم یکی از راه‌های مهم پیشگیری است. واکسن‌ها ممکن است به طور کامل از عفونت جلوگیری نکنند، اما شدت بیماری را کاهش می‌دهند.

۳. هرپس ویروس گربه (Feline Herpesvirus – FHV-1)

هرپس ویروس گربه (Feline Herpesvirus – FHV-1) یا رینوتراکئیت ویروسی گربه (FVR) یک بیماری ویروسی است که باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی در گربه‌ها می‌شود. روش انتقال: از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، ترشحات بینی و دهان آنها، همچنین از طریق اشیاء آلوده مانند ظروف غذا و آب، جعبه خاک و لباس. علائم: عطسه، آبریزش بینی، آبریزش چشم، تب، بی‌اشتهایی، زخم قرنیه و التهاب ملتحمه. درمان: درمان حمایتی شامل مراقبت‌های تسکینی برای تسکین علائم، مایع درمانی در صورت کم آبی بدن، آنتی بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه و داروهای ضد ویروسی در موارد شدید. پیشگیری: واکسیناسیون منظم یکی از راه‌های مهم پیشگیری است. واکسن‌ها ممکن است به طور کامل از عفونت جلوگیری نکنند، اما شدت بیماری را کاهش می‌دهند. کاهش استرس نیز مهم است، زیرا استرس می‌تواند باعث فعال شدن مجدد ویروس شود.

۴. لوسمی گربه (Feline Leukemia Virus – FeLV)

ویروس لوسمی گربه (FeLV) یک رتروویروس است که سیستم ایمنی گربه‌ها را تضعیف می‌کند و آنها را مستعد ابتلا به سرطان، عفونت و سایر بیماری‌ها می‌کند. روش انتقال: عمدتاً از طریق بزاق گربه‌های آلوده، از طریق لیسیدن، گاز گرفتن، به اشتراک گذاشتن ظروف غذا و آب و انتقال از مادر به جنین. علائم: علائم متغیر است و می‌تواند شامل بی‌اشتهایی، کاهش وزن، تب، کم خونی، التهاب لثه، عفونت‌های مکرر و سرطان باشد. درمان: درمان قطعی برای FeLV وجود ندارد. درمان حمایتی شامل مراقبت‌های تسکینی، درمان عفونت‌های ثانویه و شیمی درمانی در صورت ابتلا به سرطان است. پیشگیری: واکسیناسیون منظم برای گربه‌های در معرض خطر (مانند گربه‌هایی که بیرون می‌روند) توصیه می‌شود. جلوگیری از تماس با گربه‌های آلوده و تست منظم گربه‌ها نیز مهم است.

۵. ایدز گربه (Feline Immunodeficiency Virus – FIV)

ویروس نقص ایمنی گربه (FIV) یک رتروویروس است که سیستم ایمنی گربه‌ها را تضعیف می‌کند و آنها را مستعد ابتلا به عفونت‌های فرصت‌طلبانه می‌کند. روش انتقال: عمدتاً از طریق گازگرفتگی گربه‌های آلوده، و به ندرت از طریق انتقال از مادر به جنین. علائم: علائم متغیر است و می‌تواند شامل تب، بی‌اشتهایی، کاهش وزن، التهاب لثه، عفونت‌های مکرر، بیماری‌های پوستی و مشکلات عصبی باشد. درمان: درمان قطعی برای FIV وجود ندارد. درمان حمایتی شامل مراقبت‌های تسکینی، درمان عفونت‌های ثانویه و مدیریت علائم است. پیشگیری: جلوگیری از تماس با گربه‌های آلوده و تست منظم گربه‌ها مهم است. واکسنی برای FIV وجود دارد، اما اثربخشی آن قطعی نیست.

۶. پری‌تونیت عفونی گربه (Feline Infectious Peritonitis – FIP)

پری‌تونیت عفونی گربه (FIP) یک بیماری ویروسی کشنده است که توسط ویروس جهش‌یافته کرونا در گربه‌ها ایجاد می‌شود.این بیماری دو فرم دارد: فرم مرطوب (ایجاد مایع در شکم و/یا قفسه سینه) و فرم خشک (بدون تجمع مایع).روش انتقال: ویروس کرونا معمولاً از طریق مدفوع گربه‌های آلوده منتقل می‌شود.جهش ویروس کرونا به FIP در داخل بدن گربه رخ می‌دهد و مسری نیست.علائم: علائم متغیر است و بستگی به فرم بیماری دارد.فرم مرطوب با تجمع مایع در شکم و/یا قفسه سینه مشخص می‌شود.فرم خشک با علائمی مانند تب، بی‌اشتهایی، کاهش وزن، زردی، مشکلات عصبی و مشکلات چشمی مشخص می‌شود.

درمان: درمان‌های جدیدی برای FIP وجود دارد که امیدوارکننده هستند، اما هنوز به طور گسترده در دسترس نیستند.

درمان حمایتی شامل مراقبت‌های تسکینی، مایع درمانی و داروهای ضد التهابی است.پیشگیری: حفظ بهداشت مناسب، کاهش استرس و جلوگیری از شلوغی در محیط زندگی گربه‌ها می‌تواند به کاهش شیوع ویروس کرونا کمک کند.

۷. رینگ ورم (Ringworm)

رینگ ورم یک عفونت قارچی پوست، مو و ناخن در گربه‌ها است. علی‌رغم نامش، این بیماری توسط کرم ایجاد نمی‌شود، بلکه توسط قارچ ایجاد می‌شود. روش انتقال: از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، اشیاء آلوده (مانند برس، شانه، لباس خواب) و محیط آلوده. علائم: ریزش موی موضعی، پوسته‌پوسته شدن، قرمزی، خارش و ضایعات حلقوی شکل. درمان: درمان شامل بهره‌گیری از داروهای ضد قارچ موضعی (مانند کرم و شامپو) و داروهای ضد قارچ خوراکی است. همچنین باید محیط را تمیز و ضدعفونی کرد. پیشگیری: جلوگیری از تماس با حیوانات آلوده، حفظ بهداشت مناسب و تمیز نگه داشتن محیط زندگی گربه.